Փաշինյանի փակուղին

ՀԱՊԿ-ից Փաշինյանին պատասխանել են, որ «ՀԱՊԿ-ի պատասխանատվության տարածքն ավարտվում է այնտեղ, որտեղ անցնում է պետական սահմանը, որը կարգավորվում է երկկողմանի հիմունքներով Հայաստանի և նրա հարևանների միջև»:

Փաշինյանի հետպատերազմյան քաղաքականության ողջ տրամաբանությունն ուղղված է եղել Հանրապետության դելեգիտիմացիային՝ դրանից բխող հետևանքներով («կադաստրի վկայական», «լեգիտիմ սահման» արտահայտություններով):

Հենց նրա խոտոր տրամաբանությամբ էլ ՀԱՊԿ-ում նրան անկյուն մղեցին:

Փաշինյանի հետպատերազմյան ամենաշրջադարձային արկածախնդրությունն այն է եղել, որ նա հրաժարվել է ռուսական կարգավորման պլանից՝ չստանալով արևմտյանը: Երկրի ստրատեգիական կողմնորոշումը փոխելու ճանապարհին կամ այդ ճանապարհն անցնելու նպատակով նա սառնասրտորեն զոհաբերել է Արցախը՝ զրո անվտանգային երաշխիք ստանալով Հայաստանի անվտանգության համար:

Այս արկածախնդրությունը հանգեցրել է նրան, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը բանակցում են երկկողմ ձևաչափով՝ առանց միջնորդների:

ՈՒժային դիսբալսնսի պայմաններում ենթադրվում է, որ Փաշինյանը զրկվել է մանևրելու հնարավորությունից՝ կանգնելով Ալիևի բոլոր քմահաճույքները կատարելու պարտադրանք-փակուղու առջև:

Հիմա նրան Մոսկվայից ասում են՝ Բաքվի հետ համաձայնության արի, նոր մեր առջև բարձրացրու պատասխանատվության հարցը:

Կասկածից վեր է, որ նույն պատասխանը Հայաստանը ստանալու է նաև արևմտյան մայրաքաղաքներից, եթե մի օր նրանց առջև բարձրացնի վերջիններիս պատասխանատվության հարցը՝ կապված Հայաստանի տարածքային ամբողջականության և անվտանգության խնդիրների հետ:

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Մեկնաբանություններ